Κρίση, λιτότητα, περικοπές, μνημόνια˙ λέξεις γνώριμες σε όλους μας. Λέξεις που τα τελευταία χρόνια οριοθετούν τη ζωή μας. Λέξεις που διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας.
Ανάμεσα σε αυτές τις λέξεις, άλλες προσπαθούν να ξεπροβάλλουν και να υψώσουν το ανάστημά τους˙ τέχνη, ζωγραφική, γλυπτική, πίνακες, πνευματική τέρψη, καλαισθησία, έργα τέχνης. Η προσπάθεια αυτή είναι δύσκολη και συνεχής.
Και προχωρώ στο καίριο ερώτημα: «Μπορούν οι λέξεις αυτές να συνδυαστούν ή η κρίση αποτελεί τροχοπέδη της τέχνης;». Υπηρετώντας χρόνια τον πολύπαθο χώρο των τεχνών, καλούμαι καθημερινά να απαντήσω, τόσο στον ίδιο μου τον εαυτό, όσο και στον κοινωνικό μου περίγυρο, για ποιο λόγο η αγορά έργων τέχνης αποτελεί αναγκαιότητα και όχι πολυτέλεια σε αυτή τη δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύουμε.
Η απάντηση προκύπτει αβίαστα. Η τέχνη συμπορεύεται με τη κρίση. Η ίδια η κρίση μπορεί να «γεννήσει» και έχει ανάγκη την τέχνη.
Η τέχνη μπορεί να θεραπεύσει, να δώσει έμπνευση, να μεταβάλει ακόμα και την φυσιολογία του εγκεφάλου μας. Όπως έχουν δείξει πρόσφατες μελέτες, ο στοχασμός και η παρατήρηση του καλαίσθητου, ερεθίζουν σε μεγάλο βαθμό τα κέντρα ευχαρίστησης του εγκεφάλου μας, αυξάνοντας τη ροή του αίματος έως και 10%, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η κατάσταση της συνείδησής μας και να βελτιώνεται η συναισθηματική μας υγεία.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο καθηγητής Semir Zek, Πρόεδρος νευροαισθητικής του University College του Λονδίνου, «η ροή του αίματος αυξάνεται όταν κοιτάς έναν όμορφο πίνακα, όπως ακριβώς αυξάνεται όταν κοιτάς κάποιον που αγαπάς».
Και επανέρχομαι λοιπόν στο αρχικό μου ερώτημα:
Για ποιο λόγο, αξίζει να «σπαταλήσει» κανείς χρήματα προκειμένου να αγοράσει έναν πίνακα;
-
Γιατί σε μια εποχή, όπου οι οικογενειακές εξορμήσεις έχουν περιοριστεί αισθητά και έχουν γίνει πιο επιλεκτικές, είναι αναγκαίο να νιώθουμε ευχάριστα στο σπίτι μας.
-
Γιατί η αγορά ενός πίνακα, αποτελεί μια οικονομική λύση ανακαίνισης και απευθύνεται σε όλους.
-
Γιατί, μέσα στον κυκεώνα της κρίσης, είναι σημαντικό για όλους μας να δραπετεύουμε και να ξεχνιόμαστε κοιτώντας έναν όμορφο πίνακα.
-
Γιατί μέσα από έναν πίνακα και σε συνδυασμό με τη δική μας φαντασία, μπορούμε να ονειρευόμαστε και να μεταφερόμαστε σε νέους κόσμους, να αναπτυσσόμαστε συναισθηματικά και να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας.
-
Γιατί η ιστορία μας έχει διδάξει ότι ακόμα και σε δύσκολες εποχές –εποχές πολέμων και λιμών- η τέχνη αποτελούσε πανάκεια.
-
Γιατί αυτή η μικρή «σπατάλη», είναι αμελητέα μπροστά στο συναισθηματικό κενό που μπορεί να σου καλύψει.
-
Γιατί η τέχνη δε μπορεί να συνθλιβεί από καμία κρίση!
-
Γιατί, όπως είπε και ο Goethe «Όλοι πρέπει, τουλάχιστον μια φορά την ημέρα, να ακούν ένα τραγούδι, να διαβάζουν ένα καλό ποίημα, να βλέπουν ένα ωραίο πίνακα και, ει δυνατόν, να λένε δυο λογικές κουβέντες».